lunes, 10 de noviembre de 2008

De onde vimos e a onde vamos.

Pensamos que o ser humano, nestos tempos que corren atópase, atopámonos, absolutamente perdidos e desorientados. Incluso os nosos desexos, ambicións, a nosa felicidade está condicionada por falsos dogmas, valores predeterminados, polos intereses duns poucos...
E isto débese a nosa ignorancia, a seguir facendo oidos xordos ó queixido afogado do planeta, da sociedade, dos nosos propios corpos...

O home viviu miles de anos sobre a face da terra, en harmonía co resto dos seres vivos, extraendo o necesario para a súa vida, e ó mesmo tempo aportando o seu grán de area a coexistencia do planeta.
Así pasaron moitos anos, pero según iamos “medrando en intelixencia”, tamén ian crecendo as nosas ansias de riqueza, de poder, de dominar e explotar ós nosos conxeneres... Fose ó precio que fose.

Así chegamos á nosa era, na que a pesar de que milleiros de persoas no mundo morren ó día (de fame ou de enfermedades cuia cura e sinxela), os poucos chamados paises desenrolados seguen esgotando egoistamente os recursos do planeta, creando máis desigualdade, causando problemas medioambientais, tan terribles, que nin os nosos antepasados poderían imaxinar nin nos seus peores pesadelos.

Pero o peor de todo isto é que faisenos creer que estamos progresando...
¿É un progreso que estemos acelerando o cambio climático? ¿E que máis da metade dos seres vivos do planeta esten en perigo de extinción?
¿É un avance, que abandonemos e menospreciemos as nosas terras, os nosos pobos, para acinarnos en cidades entre bloques de formigón?
Poderíamos facer moitas máis preguntas, pero co que levamos xa podemos afirmar, que si isto é progreso ogalla poidamos retroceder ata o punto en que o home era sinxelamente un home, e non un “deus” que move os fios do planeta cal si fose un monicreque.

Por todo isto e moito máis é necesario que xurda unha conciencia social crítica, que intente buscar alternativas menos dañinas con todo y con todos, dende as cales se poida restructurar un sistema social novo, con valores lóxicos, sans, e solidarios, moi distintos ós actuais.
E unha forma de iniciar este cambio...¿Por que non pode ser este blog?
Dende él queremos propoñer iniciativas para esta forma de vida e de ver o mundo, (producción ecolóxica, cooperativismo, autosuficiencia...)para así poder comparalas e que cada un escolla a que lle satisfaga.

0 comentarios:

 
Ás Raices - © 2007 Template feito por Templates para Você